Comença el dia a casa de Lúcio [AC 26]

FÀBIO: Gran silenci veig que teniu encara en aquesta cambra. Que no féu compte de llevar-vos vui? Ah, senyors, bon dia hagen vostres mercès.

[...]

FÀBIO: A la fe, la barba banyada pren l'eixuta.

[...]

FÀBIO: No he deixat de pensar-hi, a la veritat, perquè viu tan ganós el senyor don Pedro anit d'oir com passà açò de la guerra de Catalunya contra lo rei don Joan, que he cregut no us haguera deixat recordar un punt fins a saber-ho.

LÚCIO. [...] La basca que en totes coses porta lo senyor Fàbio no té par.

DON PEDRO: Ara sia en bona hora tot, i puix ací som i a soles, no perdam temps. Ea, senyor Lúcio! Vostra mercè nos comence aqueixa història ans que altre impediment no ixca, que a faena fet no hi ha destorb. [...]

[Col·loqui quint, JT 163-164]